कविता

`शुभारम्भ´

उकालो चढ्दै गरेका पाइला
कतै रोकिए भने सोच्नू
उकालो ओरालो हो-

हिड्न सजिलो पर्छ।

माया बद्लियो भने सोच्नू
घृणा माया हो
र, माया घृणा हो-

सहन सजिलो पर्छ।

चर्पी बसिरहेको बालकले
`शौचालय स्वर्ग हो!´
नभन्ला भन्न सकिन्न-

जहाँ ऊ असीमित आनन्द पाउँछ।

खेस्रा टिप्दै गरेको लेखक
साफी एकदिन अवस्य बनाउँछ
जरुर विश्वास गर्नू-

हरेक रुख विरुवा जन्मिन्छ।

चड्कन हानेर नदुखाउनु आफूलाई
बरु उकास्नू पौरखी बन्न
सुरुवात नै नगर्नु पो मर्नु हो-

आज जिउनु त भविष्य जन्मिनु हो!

©सुमन भट्टराई