गजल

भनेथे    कसैले   गरौँ   भर  चराको
कहाँ  रैछ  अड्डा,  कहाँ  घर चराको

कहाँ   सम्म   जाला   पराया   बनेर?
छ  घैया  यतै  नै  छ  फापर चराको!

पिडा  हुन्न होला कि दिल  छैन दुख्ने
नभा'खै  नयन माझ सागर  चराको?

यिनै  छन्  उडेका  परै  भागि  भागि
समिप  रैछ मान्छे,  र पो डर चराको

खुबै  लाज  ढाक्ने रहर जो छ तिम्रो
कहीँ  छैन   बुर्का   र घाँगर चराको!

नोट: भुजङ्गप्रायात छन्द

@सुमन भट्टराई।

Poem

`A Lie´
-Suman Bhattarai

Index finger
Pointing towards the Venus
Our Baby-boy asked-
"Momma, What is that?"
I couldn't stand not
Pronouncing your name
Hobby, please forgive me!

These rainy eyes
Until turned swollen,
I did gaze upon that planet
Reminiscing you
every single night!
How could I disobey you-
I couldn't lie to our son!

कविता

`तौलिया´

जुन तौलियाले
दुनियाँको मुहार पुछ्यो
पाउ-पाखुरा पुछ्यो
त्यही तौलियाले
आफू अडिएको
किल्लामा लागेको खिया
कहिल्यै पुछ्न सकेन!

@सुमन भट्टराई

कविता

`शुभारम्भ´

उकालो चढ्दै गरेका पाइला
कतै रोकिए भने सोच्नू
उकालो ओरालो हो-

हिड्न सजिलो पर्छ।

माया बद्लियो भने सोच्नू
घृणा माया हो
र, माया घृणा हो-

सहन सजिलो पर्छ।

चर्पी बसिरहेको बालकले
`शौचालय स्वर्ग हो!´
नभन्ला भन्न सकिन्न-

जहाँ ऊ असीमित आनन्द पाउँछ।

खेस्रा टिप्दै गरेको लेखक
साफी एकदिन अवस्य बनाउँछ
जरुर विश्वास गर्नू-

हरेक रुख विरुवा जन्मिन्छ।

चड्कन हानेर नदुखाउनु आफूलाई
बरु उकास्नू पौरखी बन्न
सुरुवात नै नगर्नु पो मर्नु हो-

आज जिउनु त भविष्य जन्मिनु हो!

©सुमन भट्टराई

गजल

गजल~
,

मसँग   दिल   जस्तो   दिल   छैन
धुमिल   मात्र  छ,  झिलमिल छैन

सुन्नु  त  हुन्थ्यो  नि तिम्रो  आवाज
कौवा  कर्कश  छ, कोकिल  छैन

बोलेर   यो   देश    बन्न    सक्दैन
मार्टिन  लुथर  छैन,  चर्चिल  छैन

मेरो    मायाले    न्याय    पाउँदैन
त्यो दिलको अड्डामा  वकिल छैन

रित्तिनु  अघि    पोखिएको   थिएँ
बुझ किन आँखा  टिलपिल  छैन

©सुमन भट्टराई
२०७६-०२-०८